اهونور (یتا اهو)

𐬫𐬀𐬚𐬁⸱ 𐬀𐬵𐬏⸱ 𐬬𐬀𐬌𐬭𐬌𐬌𐬋⸱ 𐬀𐬚𐬁⸱ 𐬭𐬀𐬙𐬎𐬱⸱ 𐬀𐬴𐬁𐬝𐬗𐬍𐬝⸱ 𐬵𐬀𐬗𐬁⸱ 𐬬𐬀𐬢𐬵𐬇𐬎𐬱⸱ 𐬛𐬀𐬰𐬛𐬁⸱ 𐬨𐬀𐬥𐬀𐬢𐬵𐬋⸱ 𐬳𐬌𐬌𐬀𐬊𐬚𐬀𐬥𐬀𐬥𐬅𐬨⸱ 𐬀𐬢𐬵𐬇𐬎𐬱⸱ 𐬨𐬀𐬰𐬛𐬁𐬌⸱ 𐬑𐬴𐬀𐬚𐬭𐬆𐬨𐬗𐬁⸱ 𐬀𐬵𐬎𐬭𐬁𐬌⸱ 𐬁⸱ 𐬫𐬌𐬨⸱ 𐬛𐬭𐬌𐬔𐬎𐬠𐬌𐬌𐬋⸱ 𐬛𐬀𐬛𐬀𐬝⸱ 𐬬𐬁𐬯𐬙𐬁𐬭𐬆𐬨⸱𐬾¹

yaθā ahū vairiiō aθā ratuš aṣ̌āt̰cīt̰ hacā vaŋhə̄uš dazdā manaŋhō š́iiaoθananą̇m aŋhə̄uš mazdāi xṣ̌aθrəmcā ahurāi ā yim drigubiiō dadat̰ vāstārəm.¹

همانگونه که سردار دنیوی، (فرمانروا، شاه) به ارادهٔ خود (فرمانروایی می‌کند) به همان گونه نیز یک رد یا رهبر روحانی در پرتو راستی و پاکی نیرومند است. بخشش اندیشهٔ نیک بهرهٔ کسی است که کار را به نام و به خواست مزدا انجام دهد. نیروی خدایی و کشور اهورایی از آن کسی است که درویشان را دستگیری کند (درویشان را دانش بیاموزد).